در حالی که اعتراضات سراسری در ایران به پایان سومین ماه خود نزدیک میشود، رسانهها در کشور از افزایش آگهی فروش خانه در روزهای اخیر، بهویژه در مناطق لوکس تهران، با هدف «مهاجرت» خبر میدهند.
همزمان اخبار حکایت از آن دارد که روند قیمتها در دستکم دو منطقه لوکس تهران برخلاف همیشه، نه افزایشی، بلکه نزولی بوده است.
روزنامه اعتماد روز ۲۰ آذر گزارش داده بود: «بر اساس مشاهدات، در میان آگهیهای فروش فوری خانه در چند هفته اخیر، آگهیهای فروش «به علت مهاجرت» قابل توجهی منتشر شده است.»
به نوشته این روزنامه چاپ تهران، با جستجوی کلیدواژه «مهاجرت» تنها در یک وبسایت خرید و فروش مسکن، ۱۵۰ آگهی فروش در یک ماه اخیر یافت شده است.
اکثر این خانهها در محلههای جردن، پونک، جنتآباد، نیاوران، بلوار فردوس شرق و غرب، باغ فیض، سعادتآباد و شهرک غرب قرار دارند، یعنی مناطق یک تا پنج و محدوده شمال، شمال شرق و شمال غرب تهران.
اعتماد اضافه میکند که آگهی فروش خانه به علت مهاجرت در اطراف تهران و شهرهایی همچون پرند، اسلامشهر، پردیس و شهریار نیز مشاهده شده است.
افزایش فروش خانه در مناطق لوکس تهران به حدی رسیده است که عرضه از تقاضا پیشی گرفته است.
در همین زمینه سایت فردای اقتصاد گزارش داد: «در آبانماه که متوسط قیمت مسکن در تهران متری سه میلیون جهش داشته، منطقه یک با افت سه میلیونی مواجه شده و دیگر منطقه لوکسنشین هم بدون تغییر بوده است.»
این در حالیاست که، بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، تورم ماهانه مسکن در تهران در آبان ۱۴۰۱ به ۵ درصد رسیده است.
طبق آمار بانک مرکزی، بالاترین قیمت هر متر آپارتمان در تهران ۹۵ میلیون و ۱۱۴ هزار تومان و پایینترین قیمت ۲۳ میلیون و ۹۳ هزار تومان در آبانماه ثبت شده که فاصله ۷۲ میلیون تومانی قیمت در گرانترین و ارزانترین منطقه را نشان میدهد.
با این حال رسانهها در ایران گزارش دادهاند که روند قیمتها در دو منطقه لوکسنشین تهران یعنی مناطق یک و سه نزولی بوده است.
روزنامه اعتماد در این زمینه به نقل از یک مشاور املاک در منطقه پنج تهران نوشت: «فروشندگانی که هدف مهاجرت دارند به علت عجله داشتن و نزدیک بودن زمان مهاجرتشان، قیمت ملک را روی عرف منطقه و یا پایینتر از آن پیشنهاد میدهند.»
در آبانماه رشد قیمت مسکن در ایران پنج درصد بود، اما متوسط قیمت املاک منطقه یک با افت حدودا سه درصدی از مرز صد میلیون تومانی به متر مربعی ۹۶.۷ میلیون تومان رسیده است. در منطقه سه که دومین منطقه گرانقیمت تهران محسوب میشود نیز قیمتها نوسان خاصی نداشته و افت ۰.۱ درصدی را ثبت کرده است.
در پی به نتیجه نرسیدن برجام، بحران اقتصادی افزایش و امید به سرمایهگذاری در ایران کاهش پیدا کرده است و گزارشهای رسانههای اقتصادی داخلی نیز نشان از خروج سرمایه از ایران دارد.
حال به نظر میرسد افزایش اعتراضها در ماههای اخیر هم به جریان فرار سرمایه دامن زده و به آن شتاب داده است.
کاظم صدیقی، رییس ستاد امر به معروف، گفت: «اکنون زمان آن رسیده است که آمران به معروف به صورت تمامقد به میدان جنگ نرم بیایند.»
او افزود: «دیگر نباید منتظر امکانات و تجهیزات خاصی باشند.»
دانشجویان شماری از دانشگاههای کشور در روز شنبه ۱۹ آذر دست به تحصن زدند. این دانشجویان همچون سه ماه گذشته تجمعات اعتراضی خود را در ادامه خیزش انقلابی شهروندان علیه جمهوری اسلامی و همسو با این خیزش برگزار کردند و خواهان آزادی دانشجویان زندانی شدند.
همزمان با اعتراضات خیابانی در شهرهای مختلف ایران که با اعدام محسن شکاری، از معترضان بازداشت شده، شدت بیشتری یافته است، دانشجویان نیز در اعتراض به اعدام این جوان ۲۳ ساله، در روز شنبه تجمع و تحصن کردند.
در دانشگاه رسام کرج، شماری از دانشجویان در اعتراض به اعدام محسن شکاری تجمع کرده و ترانه «برای ...» را همخوانی کردند.
دانشجویان دانشگاه الزهرا هم در اعتراض به اعدام محسن شکاری و تداوم بازداشت نیلوفر میرزایی، تجمع و تحصن کردند.
این دانشجویان در تجمع خود پلاکاردهایی با عنوانهایی از جمله «نه به اعدام» در دست گرفتند.
جمعی از دانشجویان دانشکده علوماجتماعی دانشگاه تهران نیز در اعتراض به بازداشت خشونت آمیز و غیرقانونی محمد شباهتی در داخل پردیس مرکزی در روز ۱۶ آذر، مقابل دفتر ریاست و امور فرهنگی دانشگاه تحصن کردند.
دانشجویان دانشگاه بهشتی در اقدام اعتراضی متفاوتی نسبت به هفتههای گذشته، راهپیمایی سکوتی را از میدان اصلی دانشگاه آغاز کردند که به مرور و در طی مسیر، جمعیت بیشتری به آنان اضافه شد.
بر اساس گزارشها، نیروهای حراست و لباس شخصی پشت سر معترضان حضور داشتند اما دانشجویان، مقابل دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی «سرود زن» را همخوانی کردند و به سمت کتابخانه مرکزی به راه افتادند.
همزمان در دانشکده زیست این دانشگاه، شماری از دانشجویان در اعتراض به بازداشت و بیخبری از محمد امامی، دانشجوی ورودی ۹۸ بیوتکنولوژی و دیگر دانشجویان در بند این دانشگاه، با وجود جو امنیتی و حضور حراست، تجمع و تحصن کردند.
این دانشجویان در تجمع خود شعارهایی چون «محمد امامی آزاد باید گردد»، «یه دانشجو کم بشه اینجا قیامت میشه»، «حراست برو بیرون» و «دانشجو داد بزن حقت رو فریاد بزن» سر دادند.
جمعی از دانشجویان دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه نیز در اعتراض به اعدام محسن شکاری و مرگ مشکوک شهاب هاشمی، دانشجوی این دانشکده، تجمع کردند.
تداوم اعتراضات این دانشگاه در حالی است که شوراهای صنفی دانشجویان خبر داد پس از فراخوانها برای برگزاری تجمعی در پی مرگ مشکوک شهاب هاشمی، بیش از ۱۰۰ دانشجو به مدت یک ماه ممنوعالورود شدند.
از سوی دیگر بر اساس گزارشها، نیروهای امنیتی به جمع دانشجویان معترض دانشگاه فنی دخترانه سنندج یورش بردند.
این دانشجویان در تجمع خود شعارهایی از جمله «دانشجو میمیرد، ذلت نمیپذیرد» سر دادند.
دانشجویان دانشگاه غیرانتفاعی علم و فرهنگ تهران هم با سر دادن شعارهایی چون «ما بچههای جنگیم، بجنگ تا بجنگیم» تجمع و تحصن کردند.
دانشجویان دانشگاه خواجهنصیر هم در تداوم حرکات اعتراضی خود در هفتههای گذشته، کلاسها را تا آزادی همدانشگاهیهای خود و به دلیل بازداشت گسترده دانشجویان این دانشگاه، تحریم کردند.
علاوه بر این تجمعها، ویدیوی رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد دانشجویان دانشگاه آزاد تهران مرکز در اعتراض به اعدام و سرکوب معترضان، با پاشیدن رنگ خون بر دیوارهای این دانشگاه دست به اعتراض زدند.
بر اساس اخبار رسیده به ایراناینترنشنال، علیرضا خوشکار بیاتی، جوان ۳۰ سالهای که روز ۱۶ آذر بر اثر شلیک ماموران در خودروی خود مجروح و پس از بازداشت به کلانتری منتقل شده بود، در کلانتری جان باخته است.
در ساعات پایانی روز ۱۶ آذر، ماموران در بلوار مرزداران تهران شیشه خودروی شخصی علیرضا خوشکار بیاتی را شکسته و سپس از فاصله بسیار نزدیک به او شلیک کردند.
عوامل سرکوب سپس او را به جای بیمارستان، به کلانتری بردند و او پس از ساعاتی، جان باخت.
منابع نزدیک به خانواده علیرضا خوشکار بیاتی به ایراناینترنشنال گفتند او با گلوله جنگی و از فاصله نزدیک هدف قرار گرفته و گلوله پس از برخورد با دست، از ناحیه بازو وارد ریه علیرضا شده است.
شاهدان عینی به خانواده علیرضا خوشکار بیاتی گفتهاند مامور شلیک کننده به او از پرسنل نیروی انتظامی بوده و لباس فرم به تن داشته است.
جسد علیرضا خوشکار بیاتی حدود ساعت ۱۱ صبح روز پنجشنبه ۱۷ آذر و با حضور پرشمار ماموران امنیتی و لباس شخصی در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
ماموران پیش از این به خانواده خوشکار بیاتی گفته بودند اگر در مورد شیوه مرگ او اطلاعرسانی کنند، اجازه تدفین جسد را نمیدهند.
بر اساس اخبار دریافتی، علیرضا خوشکار بیاتی به تازگی ازدواج کرده و دو هفته دیگر سالروز تولد او بوده است.
حسین رونقی، فعال حقوق بشر که بهتازگی به طور موقت و با وثیقه از زندان آزاد شده، از «آزار و اذیت» و «کنترل امنیتی» که روند زندگی عادی و درمان او را مختل کرده، خبر داده است.
حسین رونقی در رشته توییتی که روز پنجشنبه ۱۷ آذر منتشر کرده، با بازگو کردن این عبارت از هانا آرنت، فیلسوف آلمانی آمریکایی، که «اگر مجبور به همکاری شوم، آنوقت خودم را میکشم»، آن چه را که در دوره بازداشت بر او گذشته شرح داده و تأکید کرده است: «از روزی که آزاد شدهام، به اندازهای آزار و اذیت، کنترل امنیتی، و فشار رسانههای دروغگو را افزایش دادهاید که زندگی عادیم فلج و روند درمان مختل شده است.»
این فعال حقوق بشر، با بیان این که «پای چپم حین بازداشت در مقابل دادسرا توسط خفتگیرهای لباس شخصی آسیب جدی (شکستگی یا دررفتگی) دیده بود»، نوشته است که برای جا به جا شدن در زندان «حتما باید» او را «کمک میکردند.» او میگوید به دلیل این که «۳۹ روز» از حق تماس با خانوادهاش برخوردار نبوده، از مطرح شدن «شکستگی پای راست» خود اطلاع نداشته است.
او میگوید که «پس از هفتهها از هماتاقیها در مورد شکستن دو پا» شنیده و «همان موقع به بازجوها» گفته است «به خانواده اطلاع دهید پای راستم سالم است، این بیخبری شکنجه مضاعف برای خانواده است»، اما بازجوها نه خودشان خانواده را مطلع کرده بودند و نه اجازه داده بودند خود آقای رونقی با مادرش تماس بگیرد و خبر را اصلاح کند.
در دوره بازداشت حسین رونقی، پدر و مادر او روزهای متمادی در مقابل زندان اوین حضور داشتند تا بتوانند از این فعال حقوق بشر که در زندان بود خبری به دست بیاورند. در آن روزها یک بار پدر او، احمد رونقی، سکته کرد و یک بار نیز مادرش، زلیخا موسوی، در پی عارضه قلبی در بیمارستان بستری شد.
حسین رونقی در این رشته توییت در پاسخ به ابهاماتی که مقامات امنیتی و رسانههای آنها درباره اعتصاب غذای او مطرح کردهاند، گفت که «تمام ویدیوها و گزارش پزشکها تا روز ۳۹ اعتصاب غذا در بند ۲۰۹ و پس از آن توسط سازمان زندانها ثبت و ضبط شده است» و با تأکید بر «شهادت هماتاقیها» در زندان، از قوه قضاییه خواست که «همه مستندات تصویری و مکتوب را بهصورت کامل برای افکار عمومی منتشر کند.»
این فعال حقوق بشر، همچنین فاش کرد که مقامات امنیتی «در بازجویی» شماری از معترضان با استفاده از «حربه فریب» بازجویان به آنها گفتهاند که «حسین رونقی را مجبور به ابراز ندامت کردهایم» و «شما هیچ نیستید.»
آقای رونقی خطاب به مقامات امنیتی تأکید کرده است: «اگر ابراز پشیمانی و ندامت یا درخواست عفو و بخششی از من وجود دارد، همین امروز آن را عمومی منتشر کنید.»
او با بیان این که «با مردم صادق» است، خواستار آن شد که «قوه قضاییه تمام پروندههای» او و آن چه را که «تاکنون با دوربینها از حین بازداشت و انتقال و بازجوییها ضبط شده است و هر آنچه در پروندهها موجود است»، به طور «عمومی منتشر کند.»
این مدافع حقوق بشر همچنین عنوان کرد که یک بازجو گفته «پدر و مادرت مثل خودت اوباش و اغتشاشگر و خائن هستند» و «تو وطنفروش، یار شیطان، خائن، دروغگو و محاربی.»
به گفته آقای رونقی، «بازجو پس از فحاشی به پدر و مادر» او، «میگفت: هنوز اعتصاب غذایی؟ غذا بخور و بنویس! بنویس که پشیمانی، اسم همکارانت را بنویس» و حسین رونقی «در پاسخ با بغض و حال ناخوش» گفته بود: «میخواهم بمیرم؛ من تمام شدم. چه کار من دارید؟» و بازجو به او گفته بود: «تو تازه شروع شدی!»
او همچنین فاش کرد: «بهزور میخواستند مرا در مقابل دوربین بنشانند و جلوی دوربین نرفتم و دم در نشستم و دوربین را به سمت من چرخاندند و پس از درگیری لفظی من را به سلول برگرداندند! همان جا هم گفتم که من جرمی مرتکب نشدم که ابراز ندامت کنم.»
این فعال حقوق بشر، تأکید کرده است که اگر مقامات جمهوری اسلامی از «حملات سازمانیافته» رسانههای حکومتی جلوگیری نکند، «واکنش درخوری نشان» خواهد داد و افزوده است: «شاید بتوانید امثال من را بازداشت و زندانی کنید، شاید بتوانید در اتاقهای بازجویی ما را تحقیر کنید، توهین کنید و بغض و اشک ما را ببینید، اما نمیتوانید مالک خرد و اندیشه ما شوید، نمیتوانید ما را کنترل کنید، بخرید یا وادار به همکاری کنید. ما انسانیم، ما اراده داریم و ما ایرانیم.»