نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح و کنشگر حقوق بشر زندانی در ایران، در نامهای به دبیرکل سازمان ملل بر تبعیض جنسی علیه زنان در ایران تاکید کرد و خواستار جرمانگاری آپارتاید جنسی و جنسیتی شد.
این نامه که متن کامل آن دیروز جمعه ششم بهمنماه ۱۴۰۲ در حسابهای کاربری منسوب به نرگس محمدی در اینستاگرام و ایکس منتشر شد است از آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، خواسته شده که آپارتاید جنسی و جنسیتی را همانند آپارتاید نژادی به عنوان یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت شناخته و در اسناد بینالمللی جرمانگاری کنند.
نرگس محمدی که برای پنجمین بار طی چند سال گذشته به دلیل فعالیتهای حقوق بشری خود بر مجازاتهایش افزوده شده و در زندان است در این نامه بر این که زیست زنان ایران در سایه حکومت جمهوریاسلامی دههها است که با انواع تبعیضهای جنسی و جنسیتی روبهرو است تاکید کرده و گفته است که این حکومت به شکل سیستماتیک و هدفمند، با استفاده از تمام ابزار و قوای حکومت به ویژه با وضع قوانین، سیاست فرودستسازی زنان را پیش برده و حقوق انسانی زنان را سلب میکند.
ج.ا بعد از گسترش اعتراضات "زن زندگی آزادی" و خواست زنان برای انتخاب حق پوشش به صورت علنی و با مبارزه مدنی در خیابانهای ایران همه توان خود را برای محدودسازی هرچه بیشتر آنها به کار گرفته است.
قوای سه گانه ج.ا در تلاشند قوانین مرتبط با تحمیل پوشش را با تدوین، تصویب و اجرا کردن قوانینی چون لایحه حجاب و عفاف سختگیرانهتر کرده و اقدامات تنبیهی را علیه زنان مخالف حجاب اجباری تشدید کنند.
بر اساس گزارش سالانه دیدهبان حقوق بشر که روز ۲۱ دیماه ۱۴۰۲ منتشر شد مقامات ج.ا به تلاش به دوچندان کردن برای افزایش اقدامات تنبیهی علیه زنانی که قوانین حجاب اجباری را به چالش میکشند متهم شده است.
نرگس محمدی در نامه تازه خود به دبیرکل سازمان ملل به چند مورد از قوانین ضد زن در حکومت ج.ا ازجمله عدم تساوی شهادت زن و مرد در دادگاهها، نصف بودن دیه و ارث زنان در مقایسه با مردان و مجوزِ داشتنِ همزمان چهار زن عقدی برای مردان اشاره کرده است.
در قوانین حکومت ج.ا اخذ گذرنامه برای زنان باید با اجازه پدر یا همسر انجام شود. زنان همچنین برای تحصیل در رشتههای دانشگاهی و ورود به ورزشگاهها نیز با مشکلات قانونی و عرفی مواجه هستند.
خانم محمدی در این نامه تصریح کرده است که حکومتهای جمهوری اسلامی و طالبان، سلطه بر زن را به عنوان اهرمی برای بسط استبداد و سیطره و سرکوب بر کل جامعه روا داشتهاند و از دین به عنوان پوششی برای استبداد و سلطهگری بهره میگیرند.
بر اساس گزارشهای منتشر شده در رسانههای مستقل و اجتماعی لیلا نقدیپری زن سینماگر حامی جنبش "زن زندگی آزادی" و از اعضای هیات مدیره انجمن طراحان فیلم سینمای ایران، به جریمه مالی، ابطال گذرنامه و ۱۸ ماه ممنوع الخروجی محکوم شده است.
بر اساس اطلاعات منتشر شده دادگاه کیفری دو تهران، لیلا نقدیپری را به اتهام ظاهر شدن در معابر و انظار عمومی بدون داشتن حجاب شرعی به مجازات محکوم کرده است.
خانم نقدیپری برای حضور در مراسم تشییع پیکر داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدیفر بدون حجاب اجباری حاضر شده بود. حکم این زن سینماگر مخالف حجاب بعد از برگزاری دو دادگاه، در تاریخ سوم بهمن صادر شده است.
لیلا نقدیپری پیش از این در تاریخ ۲۵ مهرماه ۱۴۰۲ در خیابان دستگیر شد و ۱۸ روز را در دو زندان قرچک و بند ۲۰۹ اوین به سر برد.
حکم صادر شده برای خانم زن سینماگر یکی از سنگینترین احکام صادر شده برای چهرههای سرشناس حامی جنبش "زن زندگی آزادی" است.
او سال گذشته نیز به دلیل انتشار ویدئویی در حمایت از اعتراضات سراسری، چند بار احضار شد و در یک نوبت نیز به هنگام خروج از کشور در فرودگاه بینالمللی تهران متوقف و با ضبط گذرنامه به او ابلاغ شد که به مدت یک سال ممنوعالخروج است.
کوثر افتخاری، از مجروحین چشمی اعتراضات سراسری سال گذشته در ایران با انتشار یک ویدیو در پستی اینستاگرامی ضمن اعلام خبر مهاجرت اجباری خود به آلمان، نوشته: حکومت اشغالگر ج.ا ما عاشقان وطن را، از وطنمان دور کرد....اما روزی که دور نیست من به وطنم باز خواهم گشت.
خانم افتخاری در این ویدیو میگوید که به دلیل اینکه ج.ا عرصه را بر او تنگ کرده علی رغم میل باطنی و عشق به ایران مجبور شده وطن را ترک کند. روایت تلخ او از شکنجه و عذاب حکومت بر خود و خانوادهاش که در نهایت به مهاجرت اجباری او انجامید سرگذشت بسیاری از معترضان سال گذشته است.
این معترض جوان علاوه بر روایت فشار و عذاب ج.ا در بخشی از دلنوشتهاش افزوده: به ایرانی که دیگر حجاب اجباری نخواهد داشت باز خواهم گشت.... ایرانی که دیگر احکام سیاه اعدام، فقر و فساد و گرانی نخواهد داشت باز خواهم گشت.... ایرانی که دیگر در بند ضحاک نخواهد بود.... سفر تلخ من به غربت پایانش پایان جمهوری اسلامی است....گرچه تاریخ امروز ایران ویران ترین صفحه تاریخ هست، اما سبز ماندن در این ویرانه تلخ هم ریشه میخواهد.... ما داغدیدگان وطن در هر گوشه ای از این جهان هم که باشیم برای نابودی اهریمن بزرگ تاریخ مصمم تر از دیروزیم..... ایران گریان من هم خواهد خندید.....
کوثر افتخاری دختر ۲۲ سالهای بود که تحصیلکرده دانشگاه الزهرا است و بازگشت او به صحنه تئاتر بعد از شلیک به چشمش در جریان اعتراضات سراسری، در رسانهها بازتابی گسترده داشت.
در اعتراضات بیستم مهر بود که چشمش را هدف شلیک قرار دادند، ماهها به دنبال درمان و تزریق سلولهای بنیادی برای ترمیم چشمش بود، کنار دیگر آسیبدیدگان قرار گرفت، نسبت به وقایع ایران سکوت نکرد و به صحنه تئاتر برگشت؛ از کیان پیرفلک تا اعدام معترضان موضع گرفت و به مسمومیتهای دانشآموزان واکنش نشان داد. به او اتهام زدند، عفوش کردند، اما او باز هم به مسیری که بدان ایمان داشت، ادامه داد.
انیمیشن کوتاه "یونیفورم ما" ساخته یگانه مقدم، نامزد دریافت جایزه اسکار برای بهترین فیلم پویانمایی کوتاه شد.
داستان این انیمیشن هفتدقیقهای درباره زنی جوان ایرانی است که دوران تحصیل و الزام رعایت حجاب اجباری را در قالب روپوش دخترانه مدارس ایران از میان چروکها و درزهای لباس قدیمی خود به یاد میآورد.
رقبای "یونیفورم ما" در بخش پویانمایی کوتاه اسکار امسال عبارتند از "نامهای به یک خوک"، "نود و پنج حس"، پاشیدرم (پوست کلفت)، و "جنگ تمام شد! با الهام از موسیقی جان و یوکو".
بعد از سالی پرتلاطم در صنعت سینما، آکادمی اسکار امروز سهشنبه سوم بهمن فهرست نامزدهای دریافت این جوایز در سال ۲۰۲۴ را اعلام کرد و فیلم "اوپنهایمر" به کارگردانی کریستوفر نولان با نامزدی در ۱۳ رشته در صدر قرار گرفت.
اما" باربی" که با حدود ۱.۴ میلیارد دلار، از پرفروشترینهای سال گذشته بوده و برخی از منتقدان آن را "کمدی فمینیستی" توصیف کردهاند، فقط در هشت رشته از جمله بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (رایان گازلینگ) و دو ترانه اوریجینال نامزد شد. با این حال "گرتا گِرویگ"، کارگردان "باربی" در بخش بهترین کارگردانی نامزد نشد. او در سال ۲۰۱۸ برای اولین فیلم بلند خود به نام "لیدیبِرد" نامزد شده بود.
قابل ذکر است که هنرمندان ایرانی همیشه سعی میکنند از هنر استفاده کنند تا ظلم و ستم به جهان نشان بدهند، زنان ایران همیشه مظلوم هستند، همیشه رنج دارند، همیشه سعی میکنند زندگی معمولی داشته باشند.
به گزارش خبرگزاری کارون که اخبار نقض حقوق بشر در استان خوزستان را منتشر میکند، دادگاه انقلاب ماهشهر (معشور)، دو زندانی سیاسی عرب اهوازی را به اعدام و حبس محکوم کرده است.
بر اساس این گزارش، علی عبیداوی به اعدام و حسین عبیداوی، به ۱۳ سال حبس محکوم شدهاند.
این دو زندانی سیاسی که برادر هستند، ۴ سال قبل به اتهام حمله به یک پایگاه بسیج در ماهشهر بازداشت شدند.
یک فرد مطلع درباره پرونده این دو برادر به سایت ایران وایر میگوید که قوه قضاییه مدعی است که در جریان حمله به پایگاه بسیج که این دو برادر متهم به انجام آن هستند، یک زن بسیجی که مادر یکی از بسیجیان فعال آن پایگاه است، کشته شده است.
به گفته این شخص آگاه، در جریان بازجوییهای این دو برادر مأموران امنیتی به روال معمول، از شکنجه و فشارهای روانی شدید برای اخذ اعتراف استفاده کردهاند.
علی و حسین عبیداوی، هم اکنون در زندان ناوا در شهرستان ماهشهر نگهداری میشوند.
هفته قبل، شعبه دوم دادگاه انقلاب دزفول در استان خوزستان نیز، برای یک جوان ۲۳ ساله که شغل او هندوانه فروشی کنار جاده بود، به اتهام بغی حکم اعدام صادر کرد. برای یک جوان دیگر به نام عباس خسرجی نیز، ۱۰ سال زندان صادر شده است.
سید مالک (محمد) موسوی (داورشناس) متهم شده که با دوستش عباس، یک پایگاه بسیج را در شاوور آتش زده است.
صدور احکام اعدام در حالی در ایران ادامه دارد که جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر در پی اعدام غیرمترقبه و غیرقانونی محمد قبادلو، نسبت به سرنوشت بیش از ده زندانی سیاسی در صف اعدام، ابراز نگرانی شدید کردهاند.
محمد قبادلو جوان ۲۳ سالهای بود که علیرغم اختلال دوقطبی و عدم دسترسی به داروهایش، متهم شده بود یک مامور امنیتی به نام فرید کرمپور را با یک خودروی پیکان در جریان اعتراضات به کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد زیر گرفته است.
همزمان با آقای قبادلو فرهاد سلیمی، زندانی سیاسی کرد نیز بعد از تحمل ۱۴ سال حبس، سحرگاه امروز سه شنبه ۳ بهمن ۱۴۰۲ اعدام شد.
هم اکنون، بیش از ده نفر از زندانیان سیاسی، از جمله رضا رسایی، مجاهد کورکور، فرشید حسنزهی، منصور دهمرده، وفا آذربار، محسن مظلوم، پژمان فاتحی و محمد فرامرزی در صف اعدام هستند.