حساب کاربری توماج صالحی در شبکه اجتماعی ایکس (تویتر سابق) جزییات تازهای از وضعیت نگهداری او در زندان دستگرد اصفهان را منتشر کرده و درباره سوء قصدهای احتمالی به جان این رپر زندانی هشدار داده است.
جان توماج صالحى در خطر است؟
این حساب کاربری دیروز جمعه ۱۷ آذر ۱۴۰۲ نوشت توماج صالحی با گذشت ۶ روز از زمان بازداشتش به طور موقت در بخش پذیرش زندان که محل ورود و نگهداری همه زندانیان و مجرمان، بدون تفکیک جرم است، نگهداری میشود.
به نوشته این صفحه، مسئولان قضایی استان اصفهان با دستور مأموران امنیتی توماج صالحی را در مکانی نگهداری میکنند که محل ورود و خروج مجرمان و بعضا اشرار و متهمان جرایم خطرناک بدون جداسازی از دیگران است.
این صفحه با بیان اینکه در روزهای گذشته زد و خوردهای فیزیکی همراه با فضای پرتنش و پر از استرس در محل نگهداری توماج صالحی روی داده نوشته است دستگاه قضایی و امنیتی ج.ا قصد آزار و اذیت برنامهریزی شده و اعمال شکنجههای روحی روانی به توماج را داشته و از سوء قصدهای احتمالی به جان توماج در این شرایط استقبال میکنند.
صفحه توماج صالحی با هشدار درباره "به شدت در خطر" بودن جان او تاکید کرده است: مسئولیت جان او و این اقدامات خلاف قانون، مستقیما متوجه مسئولین قوه قضاییه، زندان دستگرد اصفهان و جمهوری اسلامی است.
توماج صالحی، روز پنجشنبه، نهم آذر و در حالی که تنها ۸ روز از آزادی گذشته بود به وسیله مأموران لباس شخصی در بابل مورد ضرب و شتم قرار گرفت و دوباره بازداشت شد.
این خواننده معترض روز دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲، با انتشار ویدئویی به شرح شکنجههایش در زمان بازداشت و زندان پرداخته و گفته بود نه اعتراف کرده و نه تن به همکاری با مأموران امنیتی داده است.
خبرگزاری میزان رسانه قوه قضاییه، دلیل بازداشت مجدد توماج صالحی را این ویدیو اعلام و اتهام او را نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی عنوان کرده بود.
صفحه اینستاگرام مؤسسه نوبل در نروژ دیروز خبر داد که خانواده نرگس محمدی برای شرکت در مراسم اهدای جایزه صلح نوبل وارد اسلو شدند و آنها در روزهای آینده نماینده خانم محمدی خواهند بود.
خانواده نرگس محمدی برای دریافت جایزه نوبل به نروژ وارد شدند
بنیاد نوبل چهاردهم مهر ماه نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران، را به عنوان برنده جایزه صلح ۲۰۲۳ معرفی کرد. او پس از خانم شیرین عبادی، دومین ایرانی است که جایزه صلح نوبل را از آن خود میکند.
نشانی روی دعوتنامه برنده جایزه صلح نوبل امسال، خود گویای همه چیز است: خانم نرگس محمدی، زندان اوین، تهران، ایران.
به دنبال اعطای جایزه نوبل به نرگس محمدی ۵۱ ساله موج درخواست ها از داخل و خارج ایران برای آزادی او به راه افتاد، اما این درخواست ها بدون پاسخ ماند و او همچنان در زندان است، چه رسد به اینکه امکان حضور در این رویداد درخشان در پایتخت نروژ را پیدا کند.
به جای نرگس، فرزندان دوقلوی او علی و کیانای ۱۷ ساله خواهند بود که در مراسم اهدای جوایز شرکت و سخنرانی خواهند کرد و پیام مادری را که به شدت به او افتخار میکنند اما نزدیک به ۹ سال است که او را ندیدهاند، با مردم در میان میگذارند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، علی میگوید: ما ناراحت نیستیم. ما بسیار مفتخریم که میتوانیم صدای مادرمان باشیم و تمام تلاش خود را برای پیشبرد کارها انجام میدهیم. این جایزه عزم ما را برای رفتن تا آخر تقویت میکند.
او تاکید کرد که این جایزه فقط برای مادرش نیست، بلکه این جایزه برای تمام زنان و مردان ایرانی است که در جنبش اعتراضی که در سپتامبر ۲۰۲۲ علیه مقامات ایران "زن، زندگی، آزادی" شرکت کردهاند.
خواهر دوقلوی او کیانا، با افتخار لباسی را که برای مراسم خریده بود نشان داد، اما تاکید کرد: حتی اگر با پیژامه هم بروم، پیام مهم است، سخنرانی برایم مهم است.
بر اساس این گزارش، نرگس محمدی متن این سخنرانی را از زندان نوشته و این پیام به سلامت به دست خانوادهاش رسیده است، اما آنها گفتند که فقط در آخرین لحظه آن را میخوانند تا پیام آن را با دیگران در میان بگذارند.
در میان همه هیجانهای سفر به اسلو، خانواده نرگس میدانند که جایزهای که اعطای آن به سرعت توسط مقامات ج.ا محکوم شد، کمک چندانی به او نمیکند تا راهی برای خروج از زندان اوین در تهران پیدا کند.
خبرگزاری فرانسه از قول کیانا نوشته است: آنها نسبت به مادرم نفرتی بی پایان دارند و چون او جایزه نوبل را برد، آزادی او تقریبا غیر ممکن خواهد شد. من ترجیح میدهم پیشبینی نکنم و ناامید نشوم.
آخرین دوره زندان نرگس محمدی با بازداشت او در نوامبر ۲۰۲۱ آغاز شد و او درگیر پروندههای متعددی است که به گفته هواداران، با فعالیتهای حقوق بشری او مرتبط است.
امروز در ایران روز دانشجو به شمار میرود، مروری بکنیم بر این روز، و چرا این روز مخصوصا روز دانشجو شد.
روز دانشجو در ایران؛ چرا امروز جشن میگیرند؟
روز دانشجو، در ایران به ۱۶ آذر اطلاق میشود، این روز به یاد سه دانشجو مصطفی بزرگنیا، احمد قندچی و مهدی شریعت رضوی که هنگام اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیسجمهور وقت ایالات متحده آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا، در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲(حدود چهار ماه بعد از کودتای ۲۸ مرداد همان سال) در دانشگاه تهران کشته شدند، گرامی داشته میشود.
در دهه ۱۳۲۰ و اوایل دهه ۱۳۳۰، بعد از سقوط حکومت رضاشاه پهلوی و ایجاد فضای بازتر، فعالیتهای سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه تهران که تنها مؤسسه مدرن آموزش عالی آن زمان در ایران بود، بسیار افزایش یافت.
در این دوران حزب توده، از نفوذ بسیاری در بین دانشجویان برخوردار بود چنان که بنا به گزارشهای مختلف، بیش از نیمی از دانشجویان دانشگاه تهران عضو یا هوادار این حزب بودند.
اما در دوران نخست وزیری محمد مصدق و افزایش محبوبیت جبههٔ ملی در اوایل دهه ۱۳۳۰، محوریت این حزب در دانشگاه به چالش کشیده شد.
بعد از وقوع کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، سازمانهای سیاسی تشکیل دهنده جبهه ملی، برای دوره کوتاهی در یک ائتلاف ضعیف، تحت نام نهضت مقاومت ملی به مقاومت سیاسی دست زدند و تظاهراتها و اعتصابهای پراکندهای در پاییز همان سال در دانشگاه تهران و همچنین بازار، از جمله در تاریخ ۱۶ مهر و ۲۱ آبان، در اعتراض به محاکمه مصدق برگزار شد.
چند هفته بعد از این وقایع، اعلام شد که روابط ایران و بریتانیا که در زمان نخست وزیری آقای مصدق قطع شده بود، از سر گرفته خواهد شد و ریچارد نیکسون نایب ریاست جمهوری وقت آمریکا برای دیدار رسمی به ایران خواهد آمد.
آمدن نایب ریاست جمهوری آمریکا بهانه اعتراضات دانشجویی بود؟
این موضوع بهانه لازم برای اعتراضات را فراهم کرد و در ۱۶ آذر به سفارش نهضت مقاومت ملی، دانشجویان فعال به سخنرانی در کلاسها پرداختند و ناآرامی تمامی محوطه دانشگاه تهران را فرا گرفت.
دولت وقت برای پیشگیری از هرگونه اقدام بعدی تصمیم به سرکوب اعتراضات گرفت.
سربازان و نیروهای ویژه ارتشی بعد از هجوم به دانشگاه، به کلاسهای درس حمله کرده و صدها دانشجو را بازداشت و مصدوم نمودند.
نیروهای امنیتی در دانشکده فنی، اقدام به شلیک تیر کردند که موجب مرگ سه دانشجوی این دانشکده به نامهای احمد قندچی، مهدی شریعت رضوی و مصطفی بزرگنیا شد.
روز بعد نیکسون به ایران آمد و دکترای افتخاری در رشته حقوق را در دانشگاه تهران که در اشغال مشهود نیروهای نظامی بود، دریافت کرد.
وقایع آذر ۱۳۳۲، نمایانگر واکنش دولت کودتا به فعالیتهای دانشجویی بود و به دنبال آن سرکوب نظاممند تمامی اشکال دیگر مخالفتها، روی داد.
۱۶ آذر، توسط کنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از کشور که مرکز اجتماع و مباحثه مخالفان حکومت پهلوی در خارج از ایران بود، روز دانشجو نامیده شد.
دانشجویان بعد از آن، هر سال در این روز اعتصابهای دانشجویی به راه میانداختند و در واقع ۱۶ آذر به معیار خوبی برای ارزیابی میزان نفرت از حکومت استبدادی و مستکبران عالم و توانایی و نفوذ مخالفان در بین روشنفکران، تبدیل شد.
این روز از آن زمان، همچنان از اهمیت تاریخی برجستهای در ایران برخوردار بودهاست.
ابراهیم رئیسی امروز چهارشنبه ۱۵ آذر در یک سخنرانی در تهران از نخبگانی که به ادعای او برای پول بیشتر از ایران مهاجرت میکنند، انتقاد و به شکل تلویحی آنها را متهم کرد که وطن دوستی ندارند.
نخبگان ایران برای پول بیشتر مهاجرت میکنند؟
او که یک روز قبل از روز دانشجو در دانشگاه بهشتی تهران حاضر شده بود، گفت: یکی از شاخصهای نخبگی را وطن دوستی میدانم. نخبگی اجازه میدهد که خدمت به کشور را رها کنید و به این بهانه که فلانجا مقداری بیشتر به من پول میدهد پس به آنجا بروم؟
رئیس جمهور ایران در حالی مهاجرت نخبگان دانشگاهی را به مسائل مالی ارتباط داده است که طی چند ماه اخیر و به دنبال اعتراضهای سراسری، گزارشهای متعدد از تشدید برخورد امنیتی با دانشجویان و همچنین شدت گرفتن موج اخراج، تمدید نکردن قرارداد و تعلیق استادان دانشگاه منتشر شده است.
همچنین روزنامه اعتماد در گزارشی در روز ۹ شهریور فهرستی از ۵۲ استاد اخراج شده از دانشگاههای ایران را منتشر کرده که نشان میداد موج اخیر اخراج استادان دانشگاه از ابتدای دولت رئیسی در سال ۱۴۰۰ آغاز شده بود.
ابراهیم رئیسی در سخنرانی خود همچنین گفت تمام کسانی که تحت پوشش بنیاد ملی نخبگان قرار دارند، به عنوان اعضای هیئتهای علمی در حال جذب در دانشگاههای کشور هستند.
او هرچند توضیح بیشتری درباره جذب این افراد نداد، اما سندی که مرداد ماه در کانال تلگرامی "خبرنامه امیرکبیر" منتشر شد، و از مجموعه اسناد درزکرده توسط گروه هکری "قیام تا سرنگونی" نزدیک به سازمان مجاهدین خلق بود، نشان میداد که شورای امنیت کشور در مصوبهای در دی ماه سال گذشته دستور داده هیئت علمی در تراز انقلاب اسلامی جذب دانشگاهها شوند.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده زندانی جایزه صلح نوبل، در نامهای گفته است به مبارزه برای حقوق بشر ادامه خواهد داد حتی اگر به قیمت جانش تمام شود.
نرگس محمدی: محکومیت پشت محکومیت من را متوفف نمیکند
بر اساس گزارش رویترز، این نامه به شکلی پنهانی از زندان اوین خارج شد و متن آن دیروز دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲ در شبکه دولتی اسویتی سوئد منتشر شده است.
نرگس محمدی در نامه خود نوشته است: به زندان انداختن، شکنجه روانی، حبس انفرادی مداوم و محکومیت پشت محکومیت نمیتواند من را متوقف کند.
این فعال حقوق بشر زندانی افزوده است: من برای آزادی و برابری مبارزه خواهم کرد حتی اگر به قیمت جانم تمام شود.
شبکه اسویتی سوئد گفته نامه نرگس محمدی در پاسخ به سؤالهای این شبکه که از طریق واسطهها و به شکل پنهانی به زندان اوین فرستاده شده، نوشته شده است.
نرگس محمدی، سخنگو کانون مدافعان حقوق بشر، ۲۳ فروردین سال گذشته با هجوم نیروهای امنیتی به خانهاش بازداشت شد و برای تحمل حبس به زندان قرچک ورامین فرستاده و اواخر تیر، به زندان اوین منتقل شد.
او در دو پرونده جداگانه به دلیل فعالیتهای حقوق بشری، در مجموع به ۱۰ سال و هشت ماه زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق محکوم شده است.
این فعال حقوق بشر ایرانی که برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۲۳ شده است، در روزهای گذشته از سوی روزنامه بریتانیایی فایننشال تایمز نیز به عنوان یکی از ۲۵ زن تاثیرگذار سال ۲۰۲۳ انتخاب شد.
روز گذشته، ۱۲ آذر، صفحه اینستاگرام نرگس محمدی که توسط نزدیکان او اداره میشود اعلام شد که او از روز چهارشنبه ۸ آذر۱۴۰۲ از تماس تلفنی و ملاقات محروم شده است.
همین صفحه اینستاگرام نوشت ریاست بند زنان زندان اوین اعلام کرده که تلفن و ملاقات نرگس محمدی از سوی مقامات ممنوع شده است.
به نوشته این صفحه اینستاگرامی، محرومیت خانم نرگس محمدی از تماس در حالی اعمال شده که او در روزهای گذشته تنها اجازه تماس با خواهر و برادرش را در ایران داشته و از شماره مجاز در کارت، پیشتر ۵ شماره وی توسط نهاد امنیت مسدود شده بود.
مسؤولان زندان همچنین به نرگس محمدی گفتهاند که تماسهای او پیش از این ممنوعیت، از سوی چند نهاد امنیتی شنود شده است.